Kwestia empatii w przypadku lekarzy co jakiś czas pojawia się jako temat rozmów. Zawód ten jest wymagający, nie tylko ze względu na wiedzę, ale również z racji pracy z drugim człowiekiem. Już samo to sugeruje, że dobrze jest mieć odpowiednie podejście. Jak ważna jest empatia w pracy lekarza? Czy lekarz musi empatyczny? Odpowiadamy!

Brak empatii to problem z zaufaniem pacjentów

Jednym z najczęściej powtarzanych przez pacjentów zarzutów jest brak empatii u lekarza. Daje to wyraźny sygnał, że chorzy zgłaszający się po pomoc bardzo liczą na to, abyś był wyrozumiały i godny zaufania.

Ważne w tym miejscu są wyniki licznych badań. To właśnie one są na tyle wiarygodne, że wskazują na realne oczekiwania i potrzeby pacjentów:

  • Wyniki wykazały, że jednym z głównych powodów przerywania terapii była zła komunikacja z pacjentem.
  • Jednocześnie personel medyczny (nie tylko lekarz) wyszkolony w odpowiednim postępowaniu z chorym znacząco zwiększa szansę na pozostanie w terapii. 
  • Jak widać, komunikacja z pacjentem może mieć znacząco lepszy przebieg, jeśli lekarz odznacza się empatią i zrozumieniem dla chorego.

Pacjent może mieć problemy z zaufaniem lekarzowi, który brakiem empatii, oschłym, zimnym podejściem może sugerować brak zaangażowania w leczeniu. To przyszli lekarze koniecznie powinni uwzględniać w swoich kontaktach z chorymi. Dzięki takiej świadomości możesz nie tylko skłonić kogoś do kontynuowania leczenia, ale też zwiększyć wiarę w to, że ktoś uzyska od Ciebie sprawdzoną i realną pomoc.

Empatia w podejściu do trudnych tematów

Lekarz musi się kontaktować nie tylko z chorymi, ale też z ich rodzinami. To wymaga równie wielkiej, a czasem i jeszcze większej empatii niż zwykła relacja lekarz-pacjent. Wiedzą to w szczególności medycy, którzy mają tę nieprzyjemność poinformować rodzinę o zgonie lub ciężkim stare pacjenta. Szczególnie dotkliwe jest to, gdy mówimy o małym dziecku.

Nie da się wyuczyć gotowego, jednego podejścia do takiej sytuacji. Jest to zawsze bolesne dla bliskich, jednak empatyczny lekarz w takiej sytuacji będzie niezwykle cennym wsparciem w obliczu rodzinnej tragedii. Wyczucie i takt, które mają osoby empatyczne, pozwolą na obranie maksymalnie delikatnego podejścia.

Empatia a odporność

Nie ma wątpliwości, że empatia jest u lekarzy bardzo ważną cechą. Jednocześnie pamiętajmy: lekarz też jest człowiekiem. Może być on przytłoczony obowiązkami, oczekiwaniami pacjentów i ich rodzin. Może też po prostu odczuwać zmęczenie lub mieć gorszy dzień. Nawet u bardzo empatycznej osoby może to wpłynąć na zachowanie i zaburzenie komunikacji z innymi. Bardzo ważne jest to, aby lekarz oprócz empatii nauczył się oddzielać pracę od osobistych odczuć. 

Śmierć pacjenta prędzej czy później będzie miała miejsce. Naturalne jest to, że lekarz też źle na nią zareaguje, zwłaszcza gdy doświadczy tego po raz pierwszy. Warto wziąć tutaj pod uwagę zdrowe i rozsądne podejście. Jest to połączenie empatycznego podejścia do rodziny zmarłego z jednoczesną zdolnością do uniknięcia zbytniego zaangażowania emocjonalnego w to, co się dzieje z pacjentami. Niekiedy zgony zdarzają się niezależnie od Twoich starań, nawet gdy robisz wszystko, co mogłeś, aby uratować pacjenta.